وقتی مغز فرمان لاغر شدن نمی دهد - وبلاگ دانشگاه

به گزارش وبلاگ دانشگاه، ساختاری بادام شکل در مغز احساس گرسنگی و سیری را کنترل می نماید تا وزن فرد را ثابت نگه دارد.

داروی دیابت اوزمپیک روند کاهش وزن را تغییر قابل ملاحظه ای داده است.

تزریق هفتگی این دارو در کنار رژیم و ورزش به افراد یاری می نماید 15 درصد از وزنشان بکاهند. با وجود این، اوزمپیک توانایی چربی سوزی بدن را مستقیم تغییر نمی دهد؛ بلکه، واکنش مغز به غذا را تغییر می دهد.

اما مغز چگونه وزن بدن را تنظیم می نماید؟ دکتر مایکل شوارتز، استاد دانشگاه واشنگتن، به لایو ساینس می گوید همه ما وزن مشخصی داریم که مغز می خواهد حفظ کند، همان طور که دمای بدن را در محدوده مشخصی حفظ می نماید.

به گفته شوارتز، به همین علت است که رژیم ها اغلب جواب نمی دهند، زیرا مغز می خواهد فرد را در وزن بالاتر از میانگین نگه دارد، و پیغام های شیمیایی می فرستد که احساس گرسنگی و سایر محرک ها را ایجاد و کاهش وزن را سخت می نماید. افرادی که پیروز می شوند وزنشان را کم نمایند نیز به همین علت در بلندمدت برای جلوگیری از بازگشت وزن کم شده مشکل دارند.

وقتی غذا می خوریم، روده هورمون های و پپتید های کوچکی ترشح می نماید، از جمله پپتید شبه ـ گلوکاگون 1 (GLP-1) همان بخشی که اوزمپیک بر آن اثر می گذارد و هورمون گرلین که به تنظیم احساس گرسنگی یاری می نماید. این مواد شیمیایی به وسیله محور مغزـ روده به ساقه مغز می رسند. سپس ساقه مغز پیغام هایی به هیپوتالاموس می فرستد، ساختاری بادام شکل در داخل مغز که سبب می گردد فرد احساس سیری کند. هیپوتالاموس ناحیه ای از مغز که محافظ وزن مشخص است بر مقدار غذایی که افراد می خورند و چربی که بدنشان ذخیره می نماید نظارت می نماید.

هیپوتالاموس هورمون لپتین را شناسایی می نماید، هورمونی که به نسبت درصد بافت چربی ترشح می گردد. شوارتز در ادامه می افزاید اگر مقدار لپتین به پایین تر از محدوده وزن مشخص کاهش پیدا کند، هیپوتالاموس به سایر قسمت های مغز پیغام می فرستد. در نتیجه، مغز تغییر هایی می نماید که سبب می گردد فرد بیشتر احساس گرسنگی کند، غذا لذت بخش تر گردد و حساسیت به درد یا به هرچه ممکن است حواس فرد از خوردن را پرت کند کاهش یابد.

منبع: ایندیپندنت