به نظرتان کدام شغل ها بیش از آنچه که لایقشان است، عایدی دارند؟! - وبلاگ دانشگاه

به گزارش وبلاگ دانشگاه، بسته به فرهنگ هر کشور و شرایط سیاسی و مالی هر ناحیه پاسخ به این سوال هم متغییر است.

اما چرا ما برخی ها را از این نظر همواره در رادار خود داریم و برخی ها را نه.

واقعیت این است که برخی اصلا چراغ خاموش حرکت می نمایند و در رادار ما نیستند و ما نمی دانیم چه اندازه عایدی دارند.

از سوی دیگر برخی که تصور می کنیم پول به اصطلاح مفت می گیرند، مهارت های پنهانی دارند یا برای رسیدن به جایگاه فعلی کوشش هایی نموده اند که نمی دانیم.

اما عامل اصلی که ما در فکرمان همواره این دسته افراد را در نظر داریم این است که مشاعلی هستند که علیرغم حداکثر کوشش روزانه از داشتن حداقل زندگی شرافتمندانه هم محروم هستند و باید به آنها حق بدهیم که بیشتر مردم با عایدی راحت را در نظر بگیرند.

مسئله آخر هم این است که هر کار کنیم برخی مشاغل راحت پرعایدی در هر کشوری سر بیرون می آورند. بسته به شرایط مالی و معیارهای اخلاقی و حتی سطح فناورانه هر کشور و قوانین، این شغل ها متغییر هستند. برخی ها فلسفه عملی تری در زندگی خود دارند و از سال ها پیش در پی این کارها می روند و برخی هوش هیجانی شان در این مورد خوب نیست و شغل ظاهرا با کلاس بهتر ، اما پر از رنج را انتخاب می نمایند.

اما ببینیم به طور خلاصه فرنگی ها چه نمونه هایی در خصوص افراد و حرفه های با عایدی نجومی و کار آسان دارند:

1- اینفلوئنسرها و نمونه برجسته آنها کارداشیان ها:

اینکه ببینید که شما مثلا باید کار دستی کنید و یا ساعت ها پشت مانتیتورها خم باشید و نجنبید و در عوض کسی با کمی آرایش و ادا اطوار خاص، میلیون ها عایدی دارد و گاهی مثل کارداشیان ها دیگر کارشان یک صنعت و برند شده، حرص برخی را درمی آورد.

آنها تعجب می نمایند که چطور بدون داشتن فکری پر، اما بدنی پر می گردد اینقدر جلب توجه کرد و پول پارو کرد.

آیا باید از اینفلوئنسرها انتقاد کرد؟ حقیقت این است که خود جامعه آنها را رو می آورد و به هر مطلب و عکس بی اهمیت آنها واکنش نشان می دهد.

جامعه در مقام حرف البته خود را عاشق کتاب و فرهنگ نشان می دهد، اما در مقام عمل این روزها کسی حوصله خواندن و فکر کردن ندارد. در عوض اینفلوئنسرها دوزهای دوپامین را وارد مغز آدم های آسان گیر می نمایند و مهم تر از آن رویای داشتن زندگی راحت و پول بی زحمت را در فکر آنها هم بیدار می نمایند.

2- سهامداران بیمارستان ها و مدیران آنها

این حرفه مسلما در خارج هم بسیار پرعایدی است. کار را یک سری پزشک محوری با حقوق میانه می نمایند و سود اصلی آنها را می برند. اما باید توجه داشته باشیم که سرمایه های کلان اولیه هم در مواردی تصادفی از آسمان نازل نشده اند و این اشخاص روزها سختی داشته اند. اما اینکه باید این همه تفاوت عایدیی بین دارندگان و کوششگران باشد، موضوع دیگری است.

3- اقتصاددان ها و مشاوران مالی

بسیاری از آنها بابت یک مشاوره پول کلانی درمی آورند. هر چقدر هم اقتصاد یک کشور شسته رفته تر باشد و از قواعد دانش اقتصاد تبعیت کند، نقش آنها پررنگ تر می گردد. تا جایی که گفته می گردد پول اصلی اینجاست و خودشان می گویند که چرا آدم ها باهوش دیگر باید سراغ پزشکی و مهندسی و سیاست بروند و به تعبیری عمرشان را تلف نمایند. (از نظر مالی)

4- سیاستمداران سابقی که بابت کتاب و سخنرانی ها خود کلی پول درمی آورند

کتاب های روسای جمهور آمریکا در ایران هم پرفروش هستند چه برسد به خود آمریکا. به علاوه آنها جلسات سخنرانی میلیون دلاری منظم دارند.

سوال این است که آیا کتاب های آنها ارزش این همه توجه را دارد. در مواردی بله، اما در مواردی هم نه. گاهی کتاب های آنها پر از لفاظی های بی اهمیت است و در خصوص مهم ترین مسائل دورانشان فقط جملاتی محو دیپلماتیک می توانید پیدا کنید.

5- روسای برخی از شرکت ها وقتی عایدی شرکت اصلی شان از حدی بالاتر می رود و شرکت ها و استارت آپ های آینده دار را می خرند

خرید توییتر و اینستاگرام را چه کسی دوست داشت؟ اینستاگرام الان کلی عایدی برای متا دارد و مبلغ خرید اولیه آن مسخره به نظر می رسد.

به نظر می رسد که صاحبان استارت آپ های بزرگ در بازه ای وارد یک شیب نزولی فکری و خلاقیت می شوند و فقط می توانند با پول خود و خلاقیت های زیردست های خود زنده بمانند. مانند همان کاری که ایلان ماسک الان می نماید.

6- کسانی که به خاظر اینکه اندازه زیادی پول دستشان است، پول درمی آورند

معادل خاورمیانه ای این امر می گردد وزارتخانه های پرعایدیی مانند نفت که وضع برخی از کارکنشان بد نیست یا شاید به عبارت دقیق تر کمتر از بقیه کارمندان بد است!

معادل مورد توافق تر شرکت های بیمه و بانکداری هستند. اینها چون پول زیادی زیر دستشان است خود را محق می دانند که دست کم در بخش های بالای مدیریتی پاداش و کارانه های باورنکردنی بدهند.

7- شرکت های دارویی یا واردنماینده دارو و محصولات پزشکی

در حالی که بسیاری یک درصد خاص از پزشکان را ثروتمند می دانند، پول اصلی جای دیگری است: شرکت هایی که دارو و لوازم پزشکی می سازند یا وارد می نمایند.

البته پول خلاقیت همواره شگفت اتگیز است و شرکت های دارویی مبالغ هنگفتی برای توسعه و تحقیق مصرف می نمایند، اما در بسیاری موارد حاشیه سود بالایی دارند و وقتی یک دارو به نام خود ثبت می نمایند تا مدت زیادی از عواید هنگفت برخوردار می شوند.

در خصوص لوازم پزشکی و بازار برخی از آنها خود بهتر می دانید.

8- سخنران های انگیزشی و نویسندگان کتاب ها

واقعا چند درصد از شرکت نمایندگان در سخنرانی های انگیزشی، مسیر زندگی شان تغییر نموده است. ممکن است چند صباحی ترشح هورمون های هیجانی کاتکل آمین و لحن سخنران و امیدی که می دهد، آنها را آدم های کوشاتری کند. البته بگذریم از شبه دانش هایی که گاه در این سخنرانی ها ترویج می گردد، فقط باید بخواهید و سپاسگزار باشید تا هر چه می خواهید را به چنگ بیاورید.

9- هر رئیس شرکتی با عایدی بسیار افزون تر از کارمندان و رانت اطلاعاتی که باعث می گردد به موقع سهام خود را بفروشد

10- اعضای کمیته بین المللی المپیک و برخی نهادها و سازمان های ورزشی که همواره عملکردی غیرشفاف دارند.

11- دلال های خودرو و معاملات ملکی در برخی کشورها

سخن نهایی

آیا ما در نهان کار آسان پرعایدی را دوست داریم؟ هم اینک بسیاری از تحصیل کردگان ابراز ندامت می نمایند که چرا درس خوانده اند. تعیین است که درس خواندن مترادف با تحصیل مال زیاد نیست. اما عایدی انتظاری میانهی در حد زندگی شرافتمندانه هم باید ایجاد کند.

از سوی دیگر بسیاری از ما در هنگام انتخاب رشته تحصیلی شاید حدس می زدیم که رشته مان عایدی حداکثر میانهی آن هم در شرایط خوب دارد. اما کلاس یا علاقه شخصی یا اصرار والدین باعث شد به مسیری دیگری برویم.

آیا می توانیم دیگران را ملامت کنیم که چرا مثلا کاسب کار شده اند و حالا عایدیشان بسیار بیشتر از ماست.

شاید مشکل از سیستم مالی باشد که این همه تفاوت عایدی ایجاد می نماید و عایدی صدک ها بالا را قیچی نمی نماید و به سختی کار برخی از حرفه ها نگاه نمی نماید.

شاید هم چاره ای وجود نداشته باشد و فقط باید گفت در نهایت این شما هستید که باید گلیم خود را از آب بیرون بیاورید!